تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب بر اضطراب کودکان مبتلا به اوتیسم

مقدمه: اوتیسم یک اختلال رشدی است که با مشکلات اجتماعی، ارتباطی و مهارت حرکتی همراه است. از جمله مشکلات شایع این افراد اضطراب است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب بر اضطراب کودکان مبتلا به اوتیسم است. روش: تعداد 20 کودک مبتلا به اوتیسم آسپرگر در تحقیق شرکت کردند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 4 هفته در برنامه تمرینی شرکت کرد. میزان اضطراب با استفاده از پرسشنامه مقیاس اضطراب کودکان اسپنس و در مرحله پیش و پس از تمرین اندازه گیری شد. برای بررسی داده ها از روش آماری تی وابسته و مستقل و در سطح معناداری 0.05=α انجام شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحقیق نشان داد میزان وسواس فکری و عملی، به اضطراب جدایی، فوبیای(ترس) اجتماعی، اضطراب عمومی، ترس از آسیب فیزیکی، و هراس و ترس از مکانهای باز پس از تمرینات کاهش معناداری داشت درحالی که درگروه کنترل تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: برنامه تمرینی میزان اضطراب کودکان مبتلا به اوتیسم را کاهش داده و می توان از ورزش به عنوان تدبیری سودمند و غیر دارویی به منظور کاهش اضطراب سود جست.